CT geleid biopt

Dit gebouw aan Leadenhall Street in Londen lijkt wel een beetje op een wervelkolom. Het is waarschijnlijk een vluchtroute voor calamiteiten, helaas hadden wij die vandaag niet in het LUMC.

Om een stukje weefsel van de tumor uit mijn rug te halen (een biopt) moet een interventieradioloog met behulp van een CT-scanner heel precies manoeuvreren om zonder verstoring van het toch al verdrukte ruggenmerg een sample te nemen. Dit gebeurt natuurlijk onder lokale verdoving en wat je voelt, lijkt nog het meest op het getril van een elektrische tandenborstel.

De radioloog had wat moeite met het verkrijgen van genoeg materiaal omdat het veel zachter was dan dat hij verwacht had. Toen ik daar vragen over ging stellen, realiseerde hij zijn fout en werd het gesprek snel afgerond.

Een paar dagen later werden mijn vrouw en ik voor de bespreking van de uitkomst een klein kamertje ingeleid waar in tegenstelling tot normaal nu ineens vijf mensen zaten. Het nieuws dat we kregen was er ook naar, want het biopt had aangetoond dat het om een plasmacytoom ging. Dit ontstaat door een kwaadaardige woekering van plasmacellen uit het beenmerg. Het was echter nog maar de vraag of dit de enige woekering was omdat de vaker voorkomende variant Multipel Myeloom een ziekte is die zich verspreidt door al het beenmerg van het skelet.

Een full-body CT-scan en een beenmergpunctie moeten gaan uitwijzen welke van de twee het is. Als het een plasmacytoom is dan kan er na de operatie bestraald worden en is er kans op volledige genezing. De kans dat het zich binnen een aantal jaar alsnog doorontwikkelt naar Multipel Myeloom is 70%. Deze vorm van beenmergkanker is op dit moment nog niet te genezen.

Na het gesprek volgden de CT-scan, bloedprikken, pre-operatieve screening en nog een keer bloedprikken.