Niet aangekomen

Een detailfoto van een opstelling in het flow lab van TNO. De vloeistof doet denken aan beenmerg met daarin plasmacellen die bij een punctie uit het bekken worden gezogen.

Vandaag voor het eerst weer terug naar het ziekenhuis na de operatie. Het is een flinke onderneming, want lopen is een uitdaging en zitten op een wachtkamerstoel is ook niet echt prettig. Maar het is het allemaal meer dan waard, want vandaag hebben we een eerste afspraak bij de hematoloog. Als het goed is, krijgen we de uitslag van de beenmergpunctie die tijdens de operatie is uitgevoerd. Deze uitslag is heel belangrijk omdat dit gaat bepalen of de ziekte echt alleen nog maar lokaal is of dat het zich al heeft verspreid in het beenmerg.

De hematoloog kwam met de bijzondere boodschap dat het beenmerg dat vanuit de OK naar de poli had gemoeten nooit bij hen is aangekomen. Maar als ik wilde, konden we de punctie wel opnieuw doen. Het zijn van die momenten waar je later om lacht, denk ik. De situatie was alles behalve lachwekkend, maar ik had geen keus. De beenmergpunctie moest opnieuw en daarna met gierende banden naar huis.