Dag 8, 9 en 10

Inmiddels is het dag tien van de behandeling. In het ziekenhuis hebben ze het over dag +5 na de transplantatie. Ik hou het liever bij mijn eigen telling, want dan lijkt er toch wat meer vooruitgang te zijn.

Dag acht was de dag waarop ik voor het eerst weer terug moest naar het ziekenhuis. Ik dacht zelf dat ik meteen kon blijven omdat mijn vader de dag ervoor verkouden was geworden. Dat bleek niet het geval, want in het ziekenhuis zou ik zeker niet veiliger zijn dan thuis. Verder stond het bezoek vooral in het teken van controle van de bloedwaarden en algehele fysieke toestand.

De bloedwaarden waren nog redelijk normaal. De daling was al wel ingezet, maar de echte dip was er nog niet. Door alle medicatie tijdens de chemo zijn mijn waardes sowieso eerst nog even flink gestegen waardoor er wat meer ruimte is voordat de bodem wordt bereikt.

De dag van het ziekenhuisbezoek was ik behoorlijk beroerd waardoor ik het ook helemaal niet erg had gevonden om in het ziekenhuis te moeten blijven. Afgelopen dagen gaat het iedere dag een stukje beter en wordt de misselijkheid minder. Op dit moment zijn het vooral de speekselklieren in mijn mond die veel en vies speeksel creëren. Hopelijk gaat dat de komende dagen ook afnemen.

Ondanks dat ik mij alles behalve goed voel, moet ik tevreden zijn met hoe het nu gaat. Morgen gaan we weer naar het ziekenhuis en ik ben benieuwd hoe het dan met mijn bloedwaarden is. Hopelijk hebben we de ergste storm gehad en wordt het, net als het weer buiten, vanaf komende week beter.