Balans

Foto van de kustlijn in de buurt van Unstad, Noorwegen

Bij het fotograferen van een kustlijn vind ik het altijd een uitdaging om balans in de foto te houden. Vaak heb je een relatief drukke kust aan één kant van de foto en een lege zee aan de andere kant. Dit zorgt ervoor dat de foto niet in balans is en er teveel gewicht aan een zijde van het beeld is.

Zelf ben ik blij met bovenstaande foto omdat er (voor mijn gevoel) balans in de foto is, ondanks de dominante bergen aan de linkerkant van de foto. De donkere stenen rechtsonder geven een tegenwicht tegen de bergen en bieden ook nog eens een lijn door de foto in de richting van de bergen. Daarnaast helpt de donkere lucht van een aankomende sneeuwbui ook om meer gewicht aan de rechterzijde van de foto te creëren. Daarbovenop helpt de witte sneeuw langs de kust om de impact van de bergen te verkleinen.

Je kan ook bewust voor onbalans kiezen om de dominantie van een object te verduidelijken en een soort spanning in de foto te creëren. Het is daardoor misschien minder prettig om naar te kijken, maar het kan wel een sterk gevoel overbrengen.

Ook thuis staat het zoeken naar balans tussen werk, privé en de behandeling weer bovenaan de agenda. Tijdens mijn voorgaande behandeling heb ik nauwelijks gewerkt gedurende het actieve deel. Met het idee dat de behandeling dit keer minder intensief is, heb ik mij vanaf het begin voorgenomen om in ieder geval deels te blijven werken.

Dit blijkt nog geen eenvoudige opgave omdat mijn belastbaarheid sterk fluctueert van dag tot dag. Daarnaast heb ik tijdens mijn vorige re-integratie niet meegemaakt dat een volledige werkdag soms teveel is. Nu ik werken en behandeling combineer, merk ik dat vermoeidheid veel abrupter komt opzetten. Dat zorgt ervoor dat ik een werkdag vaak wat eerder moet afbreken.

Het is echter niet alleen maar kommer en kwel, want ik merk ook dat je enorm veel energie kan krijgen van je werk en het betrokken blijven bij projecten. De ondersteuning van collega’s die daarbij helpen met faciliteren en organiseren, is echt hartverwarmend.

Ik heb daardoor alle tijd om de juiste balans te vinden, iets waar ik met fotografie nog wel eens naar verlang.