Doorstart

Met de step over een “pump track” was de favoriete activiteit van de meivakantie.

Het leukste van de afgelopen weken was natuurlijk de meivakantie. Dit was een groot succes. Zonder heftige medicatie en met de zekerheid van een goede uitslag kon het eigenlijk niet mis. Ik heb heel wat uurtjes aan de zijlijn van een lokaal skatebaantje doorgebracht. De ideale gelegenheid om de techniek van de zogenaamde panningfoto te oefenen. Het meetrekken met een bewegend onderwerp met een relatief lange sluitertijd zorgt voor meer gevoel van snelheid in de foto.

In mijn vorige blog kon ik gelukkig mededelen dat de uitslag van de scan goed was. In dit geval betekent dat, dat er van de bekende plekken nog eentje over is en dat die stabiel lijkt. Dat is voor nu goed genoeg.

Met het afronden van de behandeling ga ik een periode in met pomalidomide als onderhoudsmedicatie. Hoelang de medicatie de ziekte kan onderdrukken, is onbekend.

Ondanks de dreiging van de ziekte lukt het goed om te genieten van het huidige succes. Vooral de simpele dingen als lekker naar huis fietsen na een dag werken waardeer ik enorm. De alledaagsheid van het leven op dat soort momenten is een groot contrast met alle medische toestanden van afgelopen jaar.

Het re-integreren op mijn werk gaat voorspoedig. Ik was voor de meivakantie al begonnen, maar met de goede uitslag van de scan op zak kom ik pas echt op stoom. Het voelt wel een beetje als een doorstart. Voorlopig mag ik weer even door, maar de resultaten uit het verleden zijn nog niet vergeven en vergeten.