Dag 2: melfalan

Net als de voorgaande chemo’s ziet het zakje melfalan er niet erg indrukwekkend uit. Een transparante vloeistof waar je eigenlijk een lichtgevend goedje dat er ook echt toxisch uitziet, zou verwachten. Daarom een foto uit het lab die wat meer tot de verbeelding spreekt.

Vandaag is het dag twee of eigenlijk dag -3 zoals ze het in het ziekenhuis noemen. Op dag -3 en -2 krijg ik de chemo melfalan. Deze chemo gaat mijn beenmerg doodmaken, waardoor mijn bloedproductie volledig komt stil te liggen. Mijn eerder geoogste stamcellen worden dan op dag 0 weer teruggeven, zodat de bloedfabriek weer op gang kan komen.

Omdat melfalan sterk spul is, gaat de toediening via de eerder ingebrachte PICC-lijn. Tijdens het inlopen van het infuus moet ik mijn mond koelen met ijs. Door de kou vermindert de bloedtoevoer naar de slijmvliezen in mijn mond. Die worden hierdoor minder beschadigd door de chemo. Hiermee hopen we blaren en andere ellende te voorkomen. Cryotherapie, zoals ze het ijshappen hier noemen, was iets waar ik niet heel veel zin in had aangezien ik de nodige vullingen heb. Maar het viel gelukkig alles mee en ik stond er nog van te kijken hoeveel ijs je met je mond kan smelten in één uurtje tijd.

Nadat de chemo is gegeven, begint het wachten op eventuele bijwerkingen. Onder het mom van ‘geniet er van zolang het kan’, heb ik na de chemo meteen een pizzapunt besteld die goed smaakte. Op het moment dat ik dit schrijf, heb ik nog nergens last van en zit ik vooral uit te kijken naar het avondeten. Ik wacht geduldig af wat er gaat komen. Hopelijk blijft het vannacht rustig en slaap ik wat beter dan gisteren, toen ik de slaap niet echt kon vatten.