Start mobilisatie
De Kaapse Bossen. Helaas was het winterwonderlandschap alweer verdwenen, dus moest ik wat meer mijn best doen voor een foto voor bij deze post. Ik vond het contrast van de berk tegen de naaldbomen wel mooi en binnenkort ben ik zelf ook een kale boom. ;-)
De afgelopen drie weken is het even rustig geweest. Dit was vooral op medisch gebied, want zelf had ik het nog verrassend druk. Met het vooruitzicht dat ik na de stamceltransplantatie weer voor lange tijd uit de running zal zijn, heb ik de afgelopen weken gebruikt om op mijn werk het een en ander over te dragen. Daarnaast geeft werken wat afleiding en is het een van de weinige activiteiten waarbij ik soms even kan vergeten dat ik ziek ben.
Ter afsluiting van de afgelopen weken hadden mijn vrouw en ik een weekendje weg met zijn tweeën. Een tegoedbon voor een overnachting in een selectie van hotels bracht ons naar het wereldberoemde Nijkerk. Na een langzame start op zaterdag hebben we eerst wat gewandeld op de Utrechtse Heuvelrug, waarna we naar ons hotel zijn doorgereden. Zondag hebben we gebruikt om een rondje langs vrienden en kennissen te maken. Met alles wat gaat komen, was het fijn om even een rustig weekendje te hebben.
Op medisch gebied was het dus stilte voor de storm. Vandaag knallen we er meteen weer in met een volledige dagopname voor de start van de stamcelmobilisatie. Die bestaat uit een chemobehandeling met cyclofosfamide. Ik heb deze al vaker gehad, maar dit keer is de dosis vier keer zo hoog. Dat zorgt ervoor dat de toediening met veel meer spoeling en beschermende middelen gepaard gaat. De chemo zit er in één uur in, maar het spoelen met beschermende middelen duurt nog de rest van de dag.
De hogere dosis heeft waarschijnlijk ook tot gevolg dat ik binnen nu en twee weken kaal word. Het kaal worden is iets waar ik niet heel erg tegenop zie, maar ik denk dat als het moment daar is het wel confronterend is. Als man ben je je toch al van jongs af aan bewust dat er een kans is dat je later kaal wordt. Ik hoop vooral dat mijn zoontje er verder weinig aandacht aan geeft. Mocht ik de dans ontspringen dan word ik een paar weken later alsnog ‘Kahler’ met de zware chemo voor de stamceltransplantatie.
Ondanks de rust van drie weken had ik weinig inspiratie voor een foto bij de blog van vandaag. Het kwam dus allemaal aan op het laatste weekendje weg. De week begon zo goed met een mooi winterlandschap. Helaas was dat alweer verdwenen en houd ik het dus maar bij een simplistische foto met een knipoog. De volgende stap van de mobilisatie begint vrijdag dus dan komt de volgende poging.