Datumprikker

Een foto van stamcellen maken, kost best veel tijd denk ik. Deze foto niet. Het is een onscherpe foto van kerstverlichting. Wat vuiligheid op de lens en je hebt ook nog iets dat lijkt op een celkern.

Vandaag is dag één van het prikschema met het groeimiddel neupogen. De komende dagen moet ik mijzelf twee keer per dag injecteren met dit spul om mijn lichaam wijs te maken dat er iets ernstig mis is. Als reactie hierop gaat mijn lichaam extra stamcellen aanmaken om het fictieve probleem aan te pakken. Dit moet ervoor zorgen dat er na een dag of zes zoveel stamcellen in het bloed zitten dat ze geoogst kunnen worden.

Wanneer de productie piekt, is niet precies te voorspellen, maar meestal is het rond dag zes. Dit toneelstuk kan niet heel lang worden volgehouden, want na een dag of acht reageert het lichaam niet meer op de injecties. Daarom moet ik komende week, vanaf dag vijf, iedere dag naar het ziekenhuis om te controleren wat de status is. Als blijkt dat er voldoende stamcellen in mijn bloed zitten, gaan we direct over tot het oogsten. Als dat niet het geval is, dan moet ik de volgende dag terugkomen.

Het oogsten gaat met behulp van een dialyse-apparaat. Via een infuus in mijn linkerarm wordt het bloed naar het apparaat geleid waar de stamcellen eruit worden gefilterd. Het gefilterde bloed gaat direct weer terug mijn lichaam in via een infuus in mijn rechterarm. Op deze manier kan er een groot volume aan bloed door het dialyse-apparaat gespoeld worden.

Maandag was de start van de mobilisatie met een wat zwaardere chemo dan de varianten die ik tot nu toe heb gehad. Dit heb ik vooral maandagnacht gemerkt toen een deel van het avondeten retour kwam. Mijn maag is de rest van de week wat draaierig gebleven, maar iedere dag wordt het een stukje minder. Afgelopen week heb ik dus een beetje rustig aan gedaan om de bijwerkingen van de chemo te laten zakken. Ook de groei-injecties kunnen bijwerkingen geven, dus het is de komende dagen even afwachten hoe het gaat.