De medische molen
De Rainbauermühle. Een vakantie met mijn zoontje is niet compleet zonder molen. Deze oude watermolen op de foto was wel een van de fraaiere exemplaren gelegen bij de watermolenhoofdstad van het Zwarte Woud, Ottenhöfen.
Afgelopen week heb ik voor het eerst in zeven maanden weer een face to face gesprek gehad met mijn arts. De pandemie heeft in dat opzicht geholpen om uit de medische molen te blijven. Dit werd wel wat moeilijker toen ik last kreeg van lichte botpijn en tinteling in mijn benen. Dit brengt altijd een moeilijke afweging met zich mee: moet ik aan de bel trekken of kan ik het nog wat langer aankijken.
Ik heb mij de laatste tijd wel veel afgevraagd waarom ik geneigd ben een scan zo lang mogelijk uit te stellen. Er zijn natuurlijk meerdere redenen, maar er is er ook een die minder voor de hand ligt. Het is de tegenstrijdigheid van het doorgaan met je leven alsof er niks aan de hand is en tegelijkertijd een scan aanvragen wat het tegenovergestelde impliceert. Op mijn werk gaat het nu heel lekker, maar daardoor wordt de tegenstelling alleen maar groter. In het dagelijks leven moet je er gewoon van uitgaan dat alles goed is. Er is geen tussenweg waarin je ruimte laat voor verandering.
Vooral op je werk, maar ook thuis kan je eigenlijk alleen normaal functioneren als je ervan uitgaat dat de ziekte zich voor onbepaalde tijd gedeisd houdt. Rekening houden met een eventuele verandering is geen doen. We merken allemaal hoe lastig dat is met COVID waarmee je van de één op de andere dag ineens niet naar het werk kan door symptomen, een school of opvang die sluit door infecties of een kind wat een snotneus heeft en ineens nergens meer mee naar toe kan. Het schopt alles continu in de war en het levert alleen maar een hoop stress op.
Watervallen zijn het tweede middel waarmee de kleintjes gemotiveerd kunnen worden voor een boswandeling.
Ik heb het een aantal maanden aangekeken zonder dat er een duidelijke verandering kwam. Uiteindelijk was het laatste overleg met mijn arts doorslaggevend en gaan we toch weer een scan inplannen. Mijn hematoloog vindt het sowieso een goed idee om in de eerste jaren na de SCT een jaarlijkse scan te plannen en daar valt deze dan onder. Maar nu is de beslissing in ieder geval genomen en gaan we in de tussentijd weer lekker verder alsof er niks aan de hand is.
Als laatste wil ik nog even aandacht vragen voor de nationale collecte van het KWF met dit jaar een link naar de collectebus van mijn schoonzus.
