Hoogtestage

Op het eiland Maui ligt de Haleakala-krater op een hoogte van 3.055 meter.

Het is voor het eerst dat er drie maanden zijn verstreken sinds mijn laatste reguliere bloedcontrole. Dit heeft gelukkig niets met Covid-19 te maken, maar is een gevolg van het stabiliseren van mijn bloedwaarden. Er is een hoop gebeurd in die drie maanden. We zijn allemaal een beetje bekend geworden met het idee dat cijfers en grafieken bepalen hoe het gaat in het land. In plaats van bloedwaarden waren we de afgelopen maanden in de ban van grafieken met exponentiële groei en langzame daling. Ook de Corona-updates worden gelukkig wat minder frequent, wat op dezelfde manier goed nieuws is.

De voorgaande weken hebben de maatregelen van de intelligente lockdown op heel veel mensen grote impact gehad. Voor ons was het met twee kleine kinderen en thuiswerkmogelijkheden redelijk overzichtelijk. Wij konden nog werken en dat is al heel wat in verhouding tot beroepen die volledig moesten stoppen. Je merkt wel dat een combinatie van twee bijna fulltime banen en kleine kinderen lastig te combineren is.

Door de lockdown hebben we een aantal weken verplicht in een totaal ander scenario geleefd. Dit geeft je een unieke mogelijkheid om je bestaande keuzes te beoordelen. De verhouding tussen werken en oppassen is ineens totaal anders wat in het begin echt even wennen is. Uiteindelijk is vooral de combinatie van werken en oppassen lastig. Ik kom tot de conclusie dat ik in het theoretische geval dat dit permanent zou zijn, zou kiezen voor of het een of het ander, maar niet de combinatie.

Zonsopkomst op de Haleakala-krater.

11 mei gingen gelukkig de scholen en kinderopvang weer open en begon het leven weer iets te normaliseren. Hierdoor konden zowel mijn vrouw als ik weer hele dagen werken en dat voelde wel echt even als een bevrijding. Alsof ik zes weken op hoogtestage was geweest en nu ineens zoveel gedaan kon krijgen in één dag. Voor mij heeft het experiment aangetoond dat ik onder normale omstandigheden heel blij ben met de huidige indeling van vier dagen werken en één dag thuis met de kinderen.

Na drie maanden geen meetdata was de bloedcontrole ook even spannend. Gelukkig ziet alles er prima uit. Mijn indicatieve bloedwaarde is nog steeds laag en de rest van mijn bloedwaarden zijn acceptabel.