Laat je afleiden

Inmiddels is het meer dan drie weken geleden dat Femke is geboren en de tijd is voorbij gevlogen. We hebben heel veel kaartjes en bloemen gekregen waar we iedereen van harte voor willen bedanken.

Afgelopen week was de langverwachte PET-scan om de uitgangspositie voor de start van de SCT te bepalen. In de week voorafgaand aan de scan kreeg ik voor mijn gevoel last van oude klachten van voor de start van de behandeling. Omdat het gedrag van de ziekte allesbepalend is voor mijn toekomstperspectief is het moeilijk om twijfels over de agressiviteit van de ziekte te negeren.

Vorige week kwam het resultaat van de bloedtest online. Die was gelukkig heel goed, want mijn indicatieve bloedwaarde is nog steeds heel laag. De scanuitslag kreeg ik vandaag en geeft mij een beetje een dubbel gevoel. De uitslag is goed, want het beenmerg laat bijna overal normale activiteit zien, behalve op twee kleine plekjes. Op zich kunnen we tevreden zijn met de geboekte resultaten gezien het feit dat de zwaarste klap nog moet komen. Aan de andere kant bevestigt deze scan mijn voorzichtigheid als het gaat om de bloedresultaten want ondanks dat die heel goed zijn, laat de scan toch activiteit zien.

Door het plotseling opspelen van wat klachten merk je pas echt hoe je even helemaal weg was. Dit soort momenten zijn vervelende reality checks waar je met je neus op de feiten wordt gedrukt, maar het bevestigt ook dat je goed bezig was met ‘doorgaan met leven’. Dat is voor een groot deel te danken aan drukte en afleiding van alle leuke dingen in ons gezin. Het doel is om dit na de SCT zo snel mogelijk weer op te pakken.