Rustig

Oude kraters in de ‘Highlands’ van IJsland. Het gele stipje op de rand van de krater is een persoon.

Zoals verwacht was de scan precies drie weken na de aanvraag van mijn arts en vandaag kon ik de uitslag inzien. Alles is nog steeds rustig, hoera! Later deze week heb ik een telefonische afspraak om de uitslag te bespreken en in december mag ik mij nog een keer melden op de poli. Hopelijk blijft het daarna weer een paar maanden rustig.

Het afwachten van de uitslag blijft een vermoeiende bezigheid. De afgelopen dagen heb ik vol spanning uitgekeken naar de uitslag van de PET-scan. De vorige scan was vier maanden geleden en in die tijd zijn er ook momenten van onzekerheid geweest. Gelukkig blijkt alles nog rustig in de oude kraters van mijn ribben.

Met de goede uitslag op zak kan ik mij weer richten op de plannen voor de komende maanden. Voor mijn werk staat het afronden van mijn re-integratie bovenaan de agenda. Mijn directe leidinggevende vertrekt per 1 december en de leidinggevende daarboven per 1 januari. Het zou een mooie afsluiting zijn om voor 1 december weer 100% gere-integreerd te zijn. Wij hebben samen twee lange re-integratietrajecten doorlopen en zijn inmiddels ervaringsdeskundigen. Ik ben dankbaar voor alle ondersteuning die ik gehad heb en prijs mijzelf gelukkig met mijn werkgever en collega’s.